ایده جدید غذای کودک

چند روز هست که غذا دادن به سام برام شده کابوس.

هر چی براش درست می کردم نمی خورد. مرغ درست می کردم نمی خورد می گفتم حتما گوشت قرمز دوست داره اما اونم هیچی نمی خورد. غذاش رو رقیق می کردم فایده نداشت سفت می کردم فایده نداشت.

فکر کردم دیدم بچه شکل غذا رو میبینه بعد می خوره من هم که هرچی درست می کردم آخرش همه چی باهم قاطی و با ته قاشق له می شد. خوب بچه از کجا بفهمه که غذا با دیروز متفاوته

این بود که امروز کته برنجش رو مثل توپ گلوله کردم.  کتلت هم اندازه انگشت دست سرخ کردم بعد با یه تزیین دلنشین گذاشتم جلوش

اینم عکسش!

اولش خوب نگاهشون کرد. بعد برمی داشت و می خوردشون یک نگاه شیرین هم به من می نداخت که یعنی حالا فهمیدی من چی می خوام

البته خیلیهاش رو ریز ریز کرد و ریخت روی زمین اما دو تا نتیجه داشت

1- هر چی خورد بدون اصرار و جیغ من خورد و مسلما خیلی بهش چسبید.

2- من فقط نگاه می کردم و دیگه سر غذا دادن به سام لازم نبود شعرها و داستانهای دروغکی سر هم کنم.

وسطهای غذا خوردن چشمش افتاد به اسباب بازیش و دیگه سفره رو ول کرد باید یادم باشه فردا هیچ اسباب بازی دورو برش نذارم.