خاطرات کودکی سام

سام در پشه بند. ...

گهواره کودکی مامان که سام توی خونه بابابزرگ توش خوابید. ...

اولین شب یلدای سام مبارک ...

من اخم میکنم! ...

من خوابم میاد شیر نمیییییییخوام!!! ...

ماشااله سام بزرگ شدی واقعا باورکردنی نیست گهواره ات دیگه به دردت نمی خوره چون تو حرکتهات زیاد شده و ممکنه خدا نکرده اتفاقی برات بیفته. ...

ما بالاخره از بوشهر برگشتیم تهران. چند روزه موقع نماز خوندن پیش سام می ایستم تا من رو ببینه. اولش که من رو ساکت میدید شروع میکرد به جیغ جیغ کردن و به محض تغییر در حرکتهای من آروم می شد چون فکر می کرد که باهاش حرف خواهم زد. اما بعدا یاد گرفت که در این حالتها مامان حرف نمی زنه بنابراین امروز سام هیچ اعتراضی نداشت و تا آخر نماز مامان ساکت و آروم فقط مامان رو نگاه می کرد.

پسر گلم تازگی یاد گرفته یقه لباسشو تو دهنش میکنه!!

هر وقت سام سیره، خوابشو کرده، جاش هم خیس نیست ولی بی قراره، یکی از کارهای زیر روانجام میدم مطمئنا آروم میشه : شلوارش در میارم و روناش رو ماشاژ می دم. آویزی که تو خونه مادربزرگش هست رو براش تکون می دم. آهنگ میذارم و شروع می کنم به حرکات موزون و ایروبیک و به عبارت دیگه رقصیدن. تو نی نی لای لای میذارم و مثل ماشین اون رو تو خونه می چرخونم. براش شعر می خونم و با دهانم شکلک در میارم و صدامو عوض می کنم. پستونک میذارم دهنش و پاهام رو دراز می کنم، دشکش رو میذارم روی پام و تکوونش میدم. ...